Master P bracht in 1991 zijn debuutalbum Get Away Clean uit. Het album was geen commercieel succes, maar het hielp Miller om aanhang te verwerven in de underground hiphopscene. Hij volgde zijn tweede album op, The Ghetto's Tryin to Kill Me!, in 1992. Het album was een commercieel succes en er werden meer dan 500.000 exemplaren van verkocht.
Miller bracht in de jaren negentig een reeks succesvolle albums uit, waaronder Ice Cream Man (1996), Ghetto D (1997) en MP da Last Don (1998). Deze albums hielpen No Limit Records om een van de meest succesvolle onafhankelijke hiphoplabels van het land te worden. Miller bracht ook verschillende gezamenlijke albums uit met andere No Limit Records-artiesten, zoals TRU en Silkk the Shocker.
Begin jaren 2000 begon de populariteit van Master P af te nemen. Hij bracht verschillende albums uit die niet zo goed verkochten als zijn vorige albums. Hij had ook verschillende juridische problemen, waaronder een faillissementsaanvraag in 2003.
Ondanks zijn afnemende populariteit blijft Master P een belangrijk figuur in de hiphopgeschiedenis. Hij wordt gecrediteerd voor het helpen populariseren van zuidelijke hiphop en voor het effenen van de weg voor het succes van andere onafhankelijke hiphoplabels.