1. Afro-Amerikaanse muziek: Rock-'n-roll put sterk uit Afrikaans-Amerikaanse muziektradities, met name blues, ritme en blues (R&B) en gospelmuziek. Muzikanten als Chuck Berry, Little Richard en Fats Domino waren pioniers in het vermengen van deze genres met elementen uit de westerse muziek en vormden zo de basis van de vroege rock-'n-roll.
2. Country- en westerse muziek: Countrymuziek, vooral uit het honky-tonk-subgenre, had een aanzienlijke impact op de ontwikkeling van rock-'n-roll. Artiesten als Hank Williams en Elvis Presley mengden country-elementen zoals het gebruik van de elektrische gitaar en het "backbeat" -ritme met de energie en rebelse geest van rockmuziek.
3. Jazz en swing: Jazz- en bigbandmuziek speelden ook een rol bij het vormgeven van de stilistische elementen van de vroege rock-'n-roll. Het gebruik van saxofoon, trompet en geïmproviseerde solo's, evenals swingritmes, is te horen in veel vroege rock-'n-roll-opnames.
4. Doo-Wop en vocale harmonieën: Doo-wop, een stedelijke vocale harmoniestijl die populair was in de jaren veertig en vijftig, had een grote invloed op de vocale benadering in de vroege rock-'n-roll. Groepen als The Platters en The Penguins, met hun rijke vocale harmonieën en R&B-invloeden, dienden als voorlopers van de vocale stijlen van rock and roll.
5. Het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog: De economische en sociale veranderingen na het einde van de Tweede Wereldoorlog creëerden een omgeving die ontvankelijk was voor nieuwe vormen van muziek. Het toegenomen besteedbare inkomen en de opkomst van een jeugdcultuur, samen met de ontwikkeling van nieuwe opnametechnologieën, droegen bij aan de wijdverbreide aantrekkingskracht en populariteit van rock-'n-roll.
Deze factoren en muzikale wortels versmolten tot wat we nu kennen als rock-'n-roll, wat een transformerende impact had op muziek en cultuur en uiteindelijk een mondiaal fenomeen werd.