1. China:China is wereldwijd de grootste producent van elektronica en neemt een aanzienlijk deel van de elektronische productie in de wereld voor zijn rekening. Grote steden als Shenzhen, Kunshan en Shanghai zijn knooppunten voor elektronische productie.
2. Taiwan:Taiwan staat bekend om zijn geavanceerde halfgeleiderproductiecapaciteiten en is de thuisbasis van grote bedrijven zoals Taiwan Semiconductor Manufacturing Company (TSMC). Het Hsinchu Science Park is een prominent centrum voor hightechindustrieën, waaronder elektronica.
3. Zuid-Korea:Zuid-Korea is een belangrijke speler in de productie van elektronica, met name in de productie van halfgeleiders, beeldschermen en mobiele apparaten. Steden als Seoul, Gumi en Daejeon zijn belangrijke centra voor de productie van elektronica.
4. Japan:Japan heeft een lange geschiedenis op het gebied van de productie van elektronica en staat bekend om zijn expertise op het gebied van precisie-engineering. Grote steden als Tokio, Osaka en Nagoya zijn knooppunten voor de productie van elektronica.
5. Verenigde Staten:Hoewel de Verenigde Staten niet zo dominant zijn op het gebied van de elektronicaproductie als sommige Aziatische landen, beschikken ze nog steeds over aanzienlijke productiefaciliteiten, vooral op het gebied van halfgeleiders, ruimtevaartelektronica en medische apparatuur. Silicon Valley in Californië is een vooraanstaand centrum voor technologie- en elektronica-innovatie.
6. India:India is in opkomst als een groeiend knooppunt voor de productie van elektronica, aangedreven door overheidsinitiatieven en investeringen. Steden als Bengaluru, Chennai en Noida trekken grote elektronicabedrijven aan.
7. Zuidoost-Azië:Landen als Thailand, Maleisië, Vietnam en Indonesië zijn ook belangrijke spelers geworden in de elektronicaproductie, en profiteren van factoren als lagere arbeidskosten en een betere infrastructuur.
Het is belangrijk op te merken dat de geografie van de elektronicaproductie in de loop van de tijd kan evolueren naarmate bedrijven locaties kiezen op basis van factoren zoals kostenconcurrentievermogen, beschikbaarheid van geschoold personeel en de nabijheid van markten.