Eerste strofe:
- De openingszin, "Jana Gana Mana-adhinayaka, jaya he", vertaalt zich als "Zegevierend voor de heerser van de geesten van mensen." Het roept het idee op van een natie waar mensen met verschillende achtergronden in harmonie en respect samenkomen.
- "Bharata-bhagya-vidhata" verwijst naar India als degene die het lot van zijn burgers bepaalt, waarbij de nadruk wordt gelegd op de autonomie en zelfbeschikking van het land.
Tweede strofe:
- Deze strofe portretteert de geografische pracht van India, die zich uitstrekt van de met sneeuw bedekte toppen van het noorden (Punjab, Sindh, Gujarat en Maratha) tot het kustgebied van het oosten en zuiden (Dravida, Utkala en Banga).
- Het prijst de natuurlijke schoonheid en diversiteit van het land en symboliseert de eenheid te midden van regionale verschillen.
Derde strofe:
- De derde strofe is een eerbetoon aan de krijgers en vrijheidsstrijders die offers brachten om de vrijheid en onafhankelijkheid van India te beschermen.
- Met 'Vidhayak' worden de wetgevers bedoeld, die de Indiase grondwet en democratische idealen vorm hebben gegeven.
Vierde strofe:
- Deze strofe brengt een gebed tot het goddelijke over voor het welzijn en de welvaart van India.
- Het zoekt naar zegeningen voor de fysieke en spirituele groei van het land, waarbij een gevoel van goddelijke bescherming wordt opgeroepen.
Vijfde strofe:
- De laatste strofe versterkt de eenheid en het gemeenschappelijke doel van alle Indiërs.
- Het stelt India voor als een natie waar verschillen worden gevierd, de geest vrij is en kennis en actie tot vervulling en vooruitgang leiden.
In wezen is het Indiase volkslied een poëtische aanroeping van de geschiedenis, het erfgoed, de diversiteit en het streven van India naar een verenigde, welvarende en harmonieuze natie. Het moedigt Indiërs aan om boven individuele en regionale verschillen uit te stijgen en als één natie samen te komen onder een gedeeld gevoel van trots en patriottisme.