Hier is een uitsplitsing van de belangrijkste factoren:
* Marokkaanse vuurwapens waren niet significant geavanceerder: Hoewel ze vuurwapens en kanonnen hadden, was de technologie nog steeds relatief primitief in vergelijking met latere ontwikkelingen. Het Songhai -leger had ook wat vuurwapens en zelfs een paar kanonnen, maar ze waren minder talrijk.
* Marokkaans buskruit was schaars: Ze waren aanvankelijk in staat om het Songhai te verrassen met hun buskruitwapens, maar hun beperkte voorraad betekende dat ze geen zwaar bombardement konden onderhouden.
* Het Songhai -leger was enorm in de minderheid: Het Marokkaanse leger, hoewel beter uitgerust, was in de minderheid door de troepen van Songhai.
* De Songhai werden verzwakt door intern conflict: Het rijk stond al voor interne strijd en rebellies vóór de Marokkaanse invasie, die hun verdediging aanzienlijk belemmerde.
De echte redenen voor de nederlaag van de Songhai:
* de superieure cavalerie van de Marokkaanse: Het Marokkaanse leger had zeer bekwame en goed opgeleide cavalerie, een beslissende factor in de open slagvelden van de Sahel.
* Het strategische gebruik van buskruitwapens: De Marokkanen gebruikten strategisch hun beperkte buskruitwapens om de formaties van de Songhai te verbreken en hun aanvallen te verstoren.
* De kwetsbaarheid van de Songhai om te verrassen: Het Songhai -leger werd overrompeld door de Marokkaanse aanval en hun leiderschap was slecht gecoördineerd.
Hoewel de Marokkaanse vuurwapens een rol speelden, was de ondergang van het Songhai -rijk uiteindelijk een resultaat van een combinatie van factoren: interne strijd, slecht leiderschap, een overtollig leger en het strategische gebruik van buskruitwapens door de Marokkanen.