Monofonie: Dit is de eenvoudigste textuur, bestaande uit een enkele melodische lijn zonder begeleiding. Monofonie komt vaak voor in oude muziek, zoals het gregoriaans.
Homofonie: Deze textuur bestaat uit een melodie begeleid door akkoorden. Homofonie is de meest voorkomende structuur in de westerse klassieke muziek.
Polyfonie: Deze textuur bestaat uit twee of meer onafhankelijke melodische lijnen die tegelijkertijd worden gespeeld. Polyfonie komt vaak voor in renaissance- en barokmuziek.
Heterofonie: Deze textuur is vergelijkbaar met polyfonie, maar de melodische lijnen zijn niet zo onafhankelijk. Heterofonie wordt vaak aangetroffen in traditionele muziek van over de hele wereld.
Aleatorisch: Deze textuur omvat elementen van toeval of willekeur. Aleatorische muziek wordt vaak aangetroffen in hedendaagse klassieke muziek.
Drone: Deze textuur bestaat uit een aanhoudende noot of akkoord dat door het hele stuk wordt gespeeld. Dronemuziek wordt vaak aangetroffen in Indiase klassieke muziek en andere traditionele muziek.
Cluster: Deze textuur bestaat uit een groep noten die gelijktijdig worden gespeeld, zonder rekening te houden met traditionele harmonische regels. Clustermuziek wordt vaak aangetroffen in de hedendaagse klassieke muziek.
Geluidsmassa: Deze textuur bestaat uit een dichte geluidsmassa die ontstaat door een groot aantal noten tegelijk te spelen. Klankmassamuziek vind je vaak terug in de hedendaagse klassieke muziek.
Stilte: Deze textuur bestaat uit de afwezigheid van geluid. Stilte wordt in hedendaagse klassieke muziek vaak gebruikt om een gevoel van spanning of drama te creëren.