Wat is de toonhoogte van een muzieknoot?

Toonhoogte is een subjectieve perceptie van geluid waarmee we geluiden kunnen ordenen als "hoger" of "lager" in het frequentiebereik. In muziek is de toonhoogte van een noot hetzelfde als de frequentie waarmee de geluidsgolf van de noot trilt. Hoe hoger de frequentie, hoe hoger de toonhoogte. Hoe lager de frequentie, hoe lager de toonhoogte.

De toonhoogte kan worden gemeten in eenheden die Hertz (Hz) worden genoemd. Eén Hertz vertegenwoordigt één trilling per seconde. Als een noot bijvoorbeeld een toonhoogte van 440 Hz heeft, betekent dit dat de geluidsgolf die bij de noot hoort, 440 keer per seconde trilt.

De perceptie van toonhoogte is logaritmisch, wat betekent dat een noot met tweemaal de frequentie van een andere noot zal klinken alsof deze een octaaf hoger is. Een noot met een toonhoogte van 220 Hz is bijvoorbeeld een octaaf lager dan een noot met een toonhoogte van 440 Hz.