Technische moeilijkheid :
- Het nummer is geschreven in de toonsoort C majeur, met enkele modulaties naar gerelateerde toonsoorten.
- De linkerhand speelt gedurende het grootste deel van de song een repetitief arpeggiopatroon, terwijl de rechterhand de melodie en begeleiding speelt.
- Het arpeggiopatroon omvat snelle vingerbewegingen en vereist coördinatie tussen beide handen.
- Er zijn enkele gesyncopeerde ritmes en lastige vingerzettingen in de rechterhand die mogelijk oefening vereisen om soepel en nauwkeurig te worden.
Interpretatie en expressie :
- Het nummer heeft een melancholische en emotionele toon, dus het vastleggen van de juiste sfeer en dynamiek is essentieel.
- Er zijn verschillende secties met dynamische veranderingen, waaronder crescendo en decrescendo, die een goede controle over aanraking en frasering vereisen.
- Het nummer bevat ook wat rubato (lichte temposchommelingen), wat bijdraagt aan het expressieve karakter van het stuk en een goed begrip van muzikale interpretatie vereist.
Over het geheel genomen is "Miserable at Best" een stuk voor piano van gemiddeld tot gevorderd niveau. Hoewel de technische aspecten misschien niet al te uitdagend zijn, vereist het beheersen van de expressieve elementen en het vastleggen van de emotionele diepgang van het nummer een toegewijde oefening. Als je een bekwame pianist bent met een goede controle over je techniek en interpretatie, zou je het nummer moeten kunnen leren en spelen door te oefenen.