Het dubbel-echappement-mechaniek was een van de belangrijkste technische ontwikkelingen in de negentiende-eeuwse piano. Het maakte een veel snellere en gelijkmatigere herhaling van noten mogelijk, wat essentieel was voor het virtuoze spel dat populair werd in de Romantiek. De andere drie opties waren ook aanzienlijke verbeteringen die de piano tot een veelzijdiger en expressiever instrument maakten.