De Engelse hoorn, ook bekend als cor anglais, is een houtblazersinstrument met dubbel riet uit de hobofamilie. Het is gestemd in F, een kwint lager dan de hobo, en heeft een kenmerkende, zachte en enigszins rietachtige toon.
Uitvinding
De Engelse hoorn werd in de jaren 1720 uitgevonden door een instrumentmaker genaamd Johann Christoph Denner in Neurenberg, Duitsland. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld als althobo en de naam is afgeleid van de Franse term "cor anglais", wat "Engelse hoorn" betekent. Er is echter geen duidelijk verband tussen het instrument en Engeland.