Klarinetten en saxofoons zijn beide houtblazers, maar ze hebben verschillende lengtes en vormen. Klarinetten hebben een cilindrische boring, terwijl saxofoons een conische boring hebben. De lengte van het instrument heeft ook invloed op de toonhoogte, waarbij langere instrumenten lagere toonhoogtes produceren.
Bij klarinetten worden de geschreven noten een hele toon (twee halve tonen) hoger getransponeerd dan de daadwerkelijk klinkende toonhoogte. Dus als een klarinettist een geschreven C speelt, produceert het instrument feitelijk een B♭. Dit komt doordat de klarinet langer is dan een B♭-klarinet, waardoor de toonhoogte lager is.
Saxofoons zijn ook transponerende instrumenten, maar de mate van transponering varieert afhankelijk van het type saxofoon. Altsaxofoons worden een grote sext (negen halve stappen) omlaag getransponeerd vanaf de daadwerkelijk klinkende toonhoogte, tenorsaxofoons worden een heel octaaf omlaag getransponeerd (twaalf halve stappen), en baritonsaxofoons worden een grote negende (dertien halve stappen) naar beneden getransponeerd. Dit komt omdat deze saxofoons allemaal korter zijn dan de B♭-klarinet, waardoor de toonhoogtes hoger zijn.
De reden voor het transponeren van deze instrumenten is om ze gemakkelijker in bepaalde toonsoorten te kunnen bespelen. Als een klarinet bijvoorbeeld niet zou worden getransponeerd, zou de klarinettist een heel hoog register moeten spelen om in de toonsoort C te kunnen spelen. Door de noten een hele toon omhoog te transponeren, kan de klarinettist in het comfortabelere middenregister spelen. van het instrument.
Ook de transpositie van klarinetten en saxofoons helpt om de klank van een ensemble in balans te brengen. Wanneer deze instrumenten met andere instrumenten spelen, zoals violen en trompetten, zorgt de transpositie ervoor dat alle instrumenten in dezelfde toonsoort spelen en dat het algehele geluid in balans is.