Het is belangrijk op te merken dat er tijdens de barok geen universeel overeengekomen toonhoogtestandaard bestond, en dat verschillende regio's en instrumentenbouwers mogelijk enigszins verschillende toonhoogtes hebben gebruikt. Niettemin wordt A=415 Hz beschouwd als een gemeenschappelijk referentiepunt voor uitvoeringen van barokmuziek en wordt het vaak gebruikt door historische instrumentenensembles en muzikanten die gespecialiseerd zijn in oude muziek.