- Kristallen -De eerste radio-ontvangers waren gebaseerd op het gebruik van kristallen, zoals galena (loodsulfide) of silicium, om radiogolven te detecteren. Deze kristallen hadden de eigenschap wisselstroom gelijk te richten, wat betekende dat ze de hoogfrequente wisselstroomradiogolven konden omzetten in een laagfrequent wisselstroomsignaal dat versterkt kon worden.
- spoelen -Draadspoelen werden gebruikt om inductoren te vormen, die worden gebruikt om elektrische energie op te slaan. Inductoren werden in combinatie met condensatoren gebruikt om resonantiecircuits te vormen, die werden afgestemd op de frequentie van het gewenste radiostation.
- Condensatoren -Condensatoren worden gebruikt om elektrische lading op te slaan. Ze werden gebruikt in combinatie met inductoren om resonantiecircuits te vormen, en ze werden ook gebruikt om te voorkomen dat gelijkstroom door de radio-ontvanger vloeide.
- Batterijen -Er werden batterijen gebruikt om de radio-ontvanger van elektrische stroom te voorzien. Vroege radio-ontvangers gebruikten natte celbatterijen, die bestonden uit een glazen pot gevuld met een elektrolytoplossing en twee metalen elektroden.
- Antennes -Antennes werden gebruikt om radiogolven te ontvangen. Vroege radio-ontvangers gebruikten langdraadantennes, dit waren eenvoudigweg stukken draad die in de lucht waren gespannen.
- Oortelefoons -Er werden oortelefoons gebruikt om naar de radio te luisteren. Vroege oortelefoons bestonden uit een paar kleine luidsprekers die tegen de oren werden gehouden.
- Vacuümbuizen -Vacuümbuizen werden later ontwikkeld als een efficiëntere manier om radiogolven te detecteren en te versterken. Ze vervingen kristallen als de belangrijkste actieve componenten in radio-ontvangers en zenders.