Vorm: Een blokfluit is een relatief eenvoudig instrument met een recht lichaam en een klein mondstuk. Een fluit daarentegen heeft een complexere vorm met een gebogen kopstuk, een lichaam met kleppen en gaten en een voetstuk.
Geluid: Het geluid van een blokfluit is doorgaans zacht en zacht, terwijl het geluid van een fluit helderder en doordringender is. Dit komt door de verschillende manieren waarop de instrumenten worden bespeeld. Een blokfluit wordt bespeeld door lucht in het mondstuk te blazen, terwijl een fluit wordt bespeeld door lucht door een gat in het kopstuk te blazen.
Bereik: De blokfluit heeft een beperkt bereik van ongeveer twee octaven, terwijl de fluit een groter bereik heeft van ongeveer drie octaven. Dit betekent dat de fluit hogere en lagere noten kan spelen dan de blokfluit.
Techniek: De blokfluit is een relatief eenvoudig instrument om te leren, terwijl de fluit moeilijker is. Dit komt omdat de fluit een nauwkeurigere embouchure vereist (de manier waarop de lippen en mond van de speler zijn gepositioneerd) en meer coördinatie tussen de vingers en de ademhaling.
Repertoire: De blokfluit beschikt over een groot repertoire aan muziek dat speciaal voor het instrument is geschreven. Ook de fluit heeft een groot repertoire, maar er zit ook muziek in die oorspronkelijk voor andere instrumenten geschreven is, zoals de viool of de piano.
Over het geheel genomen zijn de blokfluit en de fluit twee verschillende instrumenten met verschillende geluiden, bereiken, technieken en repertoires.