1. Hoofdmelodiesnaren: Deze zijn meestal vier in getal en worden geplukt met een draadplectrum dat mizraab wordt genoemd. De hoofdmelodiesnaren zijn verantwoordelijk voor het produceren van de primaire melodie van een sitarstuk.
2. Sympathische snaren: Deze zijn ook vier in getal en zijn afgestemd op specifieke toonhoogtes die in harmonie resoneren met de hoofdmelodiesnaren. Ze worden niet direct geplukt, maar trillen mee als de snaren van de hoofdmelodie worden bespeeld, waardoor een rijk en resonerend geluid ontstaat.
3. Drone-strings: Dit zijn vier snaren die zijn afgestemd op een vaste toonhoogte en zorgen voor een continue drone tijdens een sitarvoorstelling. Ze worden meestal gespeeld met een lichte aanraking met de vingers van de linkerhand.
Naast deze 12 snaren kunnen sommige sitars ook extra snaren hebben, "tarafs" of "chikaris" genaamd, die worden gebruikt voor versiering en verfraaiing. Deze extra snaren zijn meestal dun en bevinden zich in de buurt van de hoofdmelodiesnaren.