Ostinatos kunnen worden gemaakt met behulp van een verscheidenheid aan instrumenten of stemmen. In de klassieke muziek worden ze vaak gespeeld door de bas of cello, maar ze kunnen ook door andere instrumenten worden gespeeld, zoals piano, klavecimbel of gitaar. In volks- en populaire muziek worden ostinatos vaak gespeeld door percussie-instrumenten, zoals de trommel of tamboerijn.
Ostinatos kunnen voor verschillende muzikale doeleinden worden gebruikt. Ze kunnen een gevoel van ritme en impuls geven, helpen een stemming of sfeer te creëren en interesse en variatie aan een compositie toevoegen. In sommige gevallen kunnen ostinatos ook worden gebruikt om specifieke karakters of objecten in een muziekwerk weer te geven.
Een beroemd voorbeeld van een ostinato is de baslijn in de Vijfde symfonie van Beethoven. Dit ostinato, bestaande uit vier korte noten (G-G-G-E-flat), wordt herhaald gedurende het eerste deel van de symfonie en helpt een gevoel van spanning en opwinding te creëren.
Een ander beroemd voorbeeld van een ostinato is de herhaalde gitaarfiguur in het Beatles-nummer "Paperback Writer". Dit ostinato helpt het nummer vooruit te helpen en geeft het een pakkend, energiek gevoel.
Ostinatos zijn een veelzijdige muzikale techniek die op verschillende manieren kan worden gebruikt om interessante en gedenkwaardige muziek te creëren.