Symboolinstrumenten worden net als aandelen en obligaties op beurzen verhandeld. In tegenstelling tot aandelen en obligaties, die het eigendom van een bedrijf of overheid vertegenwoordigen, geven symboolinstrumenten de houder echter geen eigendomsrechten op de onderliggende waarde. In plaats daarvan stellen symboolinstrumenten beleggers in staat te speculeren op de prijsbewegingen van de onderliggende waarde zonder de activa zelf te hoeven kopen of verkopen.
Er zijn twee hoofdtypen symboolinstrumenten:futures en opties. Futurescontracten zijn overeenkomsten om een onderliggend actief tegen een bepaalde prijs op een bepaalde datum te kopen of verkopen. Optiecontracten geven de houder het recht, maar niet de verplichting, om een onderliggend actief tegen een bepaalde prijs op of vóór een bepaalde datum te kopen of verkopen.
Symboolinstrumenten kunnen voor verschillende doeleinden worden gebruikt, waaronder hedging, speculatie en het genereren van inkomsten. Hedging is een strategie die wordt gebruikt om het risico te verminderen door een positie in te nemen in de tegenovergestelde richting van een bestaande positie. Speculeren is wedden op de toekomstige prijsbewegingen van een actief in de hoop winst te maken. Bij het genereren van inkomsten gaat het om het gebruik van symboolinstrumenten om een gestage inkomstenstroom te genereren.
Symboolinstrumenten kunnen complexe en risicovolle financiële instrumenten zijn. Het is belangrijk om te begrijpen hoe ze werken voordat u ze verhandelt.