Symfonieën 3, 5 en 9 van Ludwig van Beethoven:Deze symfonieën verlegden de grenzen van de klassieke symfonievorm en introduceerden innovatieve harmonische taal, emotionele expressie en structurele ontwikkelingen.
Symphonie Fantastique van Hector Berlioz:Dit werk toonde een programmatische aanpak, waarbij een verhaal werd verteld door middel van muziek en onconventionele instrumenten werden gebruikt.
Symfonieën van Johannes Brahms:De symfonieën van Brahms combineerden klassieke vormen met romantische expressie en hadden door hun thematische ontwikkeling en orkestratie een aanzienlijke impact op het genre.
Symfonie nr. 2 en Psalmsymfonie van Igor Stravinsky:Deze werken markeerden een verschuiving naar het modernisme, met ritmische ingewikkeldheden, dissonanten en experimentele orkestraties die de symfonie opnieuw definieerden als een hedendaagse vorm.