Hoe werd 440 cycli muzikaal neergezet?

In 1939 werd, na langdurig onderzoek door muzikanten en akoestiekexperts van over de hele wereld, overeenstemming bereikt over 440 cycli per seconde en vastgesteld als de internationale toonhoogtestandaard voor het stemmen van muziekinstrumenten. Het proces dat tot deze beslissing leidde, was echter al eeuwenlang aan de gang, waarbij verschillende instellingen, muzikanten en stemmingsconventies de standaardisatie van de toonhoogte beïnvloedden. Hier is een korte geschiedenis van hoe 440 cycli muzikaal werden vastgelegd:

1. Stemvorken en wetenschappelijke metingen:

- Aan het begin van de 19e eeuw werden wetenschappelijke methoden gebruikt om precieze muzikale toonhoogtes te bepalen.

- In 1834 creëerde de Franse natuurkundige Joseph Sauveur een stemvork die een toonhoogte produceerde van bijna 440 cycli per seconde.

2. Normen voor vroege pitches:

- Halverwege de 19e eeuw hadden verschillende landen hun favoriete toonhoogtenormen, variërend van ongeveer 430 cycli tot 450 cycli per seconde.

- De Philharmonic Society of London gebruikte bijvoorbeeld A =428,6 cycli per seconde, terwijl het Conservatorium van Parijs A =439,2 cycli per seconde gebruikte.

3. Internationale pitchconferentie:

- In 1885 werd in Parijs een Internationale Pitch Conferentie gehouden om de standaardisering van de muzikale toonhoogte te bespreken.

- De conferentie stelde voor om A =435 cycli per seconde als standaard aan te nemen, maar dit werd niet algemeen aanvaard.

4. Invloed van concertpitch:

- In de praktijk nam de toonhoogte van concerten geleidelijk toe gedurende het einde van de 19e eeuw, gedreven door het verlangen naar helderdere en luidere uitvoeringen in grotere concertzalen en theaters.

- Orkesten en instrumentenfabrikanten verhoogden hun stemhoogte dienovereenkomstig.

5. Aanneming van A =440 Hz:

- Aan het begin van de 20e eeuw was de toonhoogte A =440 cycli per seconde (of A440) in veel landen algemeen gebruikt en geaccepteerd.

- Dit kwam mede door de invloed van invloedrijke muzikanten, zoals violist en orkestdirigent Henry Wood in Engeland.

6. Internationale standaardisatie:

- Uiteindelijk werd in 1939 tijdens een bijeenkomst van de International Standards Organization (ISO) de A440 formeel aangenomen als het internationale standaardveld.

- De beslissing was gebaseerd op de brede acceptatie van de A440 in de muziekgemeenschap en de praktische geschiktheid ervan voor orkesten, vocalisten en instrumentmakers.

Sinds de oprichting in 1939 is de A440 de toonhoogtestandaard voor muziek gebleven, waardoor een consistente afstemming in verschillende regio's en muziekgenres over de hele wereld is gegarandeerd.