De toonhoogte van het geluid dat door een trommel wordt geproduceerd, wordt bepaald door de grootte, spanning en materiaal van de trommelhuid. Grotere skins produceren lagere geluiden, terwijl kleinere skins hogere geluiden produceren. Strakkere skins produceren hogere geluiden, terwijl lossere skins lagere geluiden produceren. Dikkere skins produceren een zachter geluid, terwijl dunnere skins een helderder geluid produceren.
De vorm van de trommel heeft ook invloed op het geluid dat hij produceert. Ronde trommels produceren een meer resonant geluid, terwijl vierkante of rechthoekige trommels een meer gericht geluid produceren. Drums met een dieper lichaam produceren een langere ondersteuning, terwijl drums met een ondieper lichaam een kortere ondersteuning produceren.
De manier waarop de drum wordt bespeeld, heeft ook invloed op het geluid dat hij produceert. Verschillende speeltechnieken, zoals op verschillende plaatsen op de trommel slaan, verschillende aanslagen gebruiken en met verschillende dynamiek spelen, kunnen allemaal verschillende geluiden produceren.
Drums worden vaak gebruikt in muzikale ensembles om voor ritme en percussie te zorgen. Ze kunnen ook als solo-instrumenten worden gebruikt, en er zijn veel verschillende muziekgenres waarin drums voorkomen, zoals jazz, rock, blues en country.
Hier is een meer gedetailleerde uitleg van de fysica van hoe een drum werkt:
Wanneer de trommelhuid wordt geraakt, wordt deze gedwongen uit zijn evenwichtspositie te bewegen. Hierdoor wordt de lucht aan de ene kant van het trommelvel samengedrukt, terwijl de lucht aan de andere kant van het trommelvel ijler wordt. De samengeperste lucht oefent een kracht uit op de trommelhuid, waardoor deze terugbeweegt naar de evenwichtspositie. Terwijl de trommelhuid terug beweegt naar zijn evenwichtspositie, zet de ijle lucht uit en oefent een kracht uit op de trommelhuid, waardoor deze uit zijn evenwichtspositie beweegt. Dit proces herhaalt zich, waardoor een trilling van de trommelhuid ontstaat.
De frequentie van de trilling van het trommelvel wordt bepaald door de spanning van het trommelvel en de massa van het trommelvel. Hoe hoger de spanning van het drumvel, hoe hoger de frequentie van de trilling. Hoe groter de massa van het trommelvel, hoe lager de frequentie van de trilling.
De geluidsgolven die ontstaan door de trilling van de trommelhuid verplaatsen zich door de lucht met een snelheid van 343 meter per seconde. De golflengte van de geluidsgolven is omgekeerd evenredig met de frequentie van de geluidsgolven. Hoe hoger de frequentie van de geluidsgolven, hoe korter de golflengte.
Het menselijk oor kan geluidsgolven horen met frequenties tussen 20 en 20.000 hertz. De geluidsgolven die door een trommel worden gecreëerd, hebben doorgaans frequenties tussen 50 en 5.000 hertz, zodat ze door het menselijk oor kunnen worden gehoord.