De vroegst bekende violen dateren uit de 16e eeuw, waarbij enkele van de beroemdste vroege violen werden gemaakt door Italiaanse gitaarbouwers zoals Andrea Amati en Gasparo da Salò. Deze vroege violen waren doorgaans kleiner van formaat en hadden een hogere toonhoogte vergeleken met moderne violen.
In de loop van de tijd onderging de viool verschillende wijzigingen en verbeteringen in het ontwerp en de constructie. In de 16e en 17e eeuw leverden gitaarbouwers als Antonio Stradivari en Giuseppe Guarneri del Gesù een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de viool, waarbij ze de vorm, verhoudingen en materialen verfijnden om een rijker en resonanter geluid te bereiken.
De viool bleef evolueren in de 18e en 19e eeuw, waarbij gitaarbouwers experimenteerden met verschillende materialen, vormen en constructietechnieken om de tonale kwaliteiten en bespeelbaarheid van het instrument te verbeteren. Tegenwoordig blijft de viool een algemeen erkend en gekoesterd instrument, dat een centrale plaats inneemt in klassieke muziek en orkesten over de hele wereld.