A. Een dubbelmanualig klavecimbel heeft twee klavieren met elk een eigen snarenset. Hierdoor kan de uitvoerder met twee verschillende timbres of geluiden spelen door tussen de toetsenborden te schakelen.
B. Normaal gesproken is het ene manuaal ingesteld op een toonhoogte van 8', terwijl het andere op een toonhoogte van 4' is, waardoor een helderder, meer percussief geluid kan worden gecombineerd met een zachtere, warmere toon.
2. Dynamische controle:
A. De mogelijkheid om twee manualen onafhankelijk van elkaar dynamisch te besturen, stelt de klavecinist in staat gevarieerde texturen, dynamiek en articulatie te bereiken.
B. De ene hand kan een melodie op het ene manuaal spelen, terwijl de andere hand voor begeleiding of contrapunt op het andere manuaal zorgt, waardoor een rijkere, expressievere uitvoering ontstaat.
3. Handmatige koppelingen:
A. Sommige dubbelmanualige klavecimbels hebben handmatige koppelingen, waardoor beide toetsenborden met één enkele aanraking tegelijkertijd kunnen worden bespeeld. Dit breidt het sonische palet uit en maakt uitvoeringen mogelijk die vollere, krachtigere geluiden vereisen.
4. Registratiewijzigingen:
A. Met twee toetsenborden heeft de uitvoerder de mogelijkheid om snel de registratie (combinatie van registers) te wijzigen door van manual te wisselen in plaats van handmatig aan de stopknoppen te trekken, waardoor onderbrekingen in de uitvoering tot een minimum worden beperkt.
5. Polyfone onafhankelijkheid:
A. Omdat de twee manualen mechanisch onafhankelijke acties en snaren hebben, kunnen polyfone (meerdere noten samen gespeeld) passages effectiever worden uitgevoerd, waardoor de kans op onbedoelde vervaging of ongewenste resonantie tussen aangrenzende snaren wordt verkleind.
6. Uitgebreid repertoire:
A. De toegenomen mogelijkheden van een dubbelmanualig klavecimbel openden componisten de mogelijkheid om complexere en veeleisendere muziek te schrijven die specifiek op dit instrument was afgestemd.
B. Bekende componisten als Francois Couperin, Jean-Philippe Rameau en Johann Sebastian Bach onderzochten de uitgebreide mogelijkheden en verrijkten het klavecimbelrepertoire.
Concluderend biedt een dubbelmanualig klavecimbel veelzijdigheid in timbre, dynamische controle, registratieveranderingen, polyfone onafhankelijkheid en de mogelijkheid om koppels te spelen, wat bijdraagt aan een breder palet aan expressieve mogelijkheden vergeleken met een enkelmanueel klavecimbel. Dit verbeterde instrument speelde een cruciale rol bij het vormgeven van het barokke muzieklandschap.