Het polycarbonaatsubstraat is bedekt met een dunne laag metaal, meestal aluminium of goud. Deze laag reflecteert de laserstraal en het is deze reflectie die door de CD-speler wordt gedetecteerd.
De gegevens op een CD worden opgeslagen in de vorm van putten en landen. Pits zijn kleine depressies in de metaallaag en landjes zijn de gebieden tussen de putten. De putten en landen zijn gerangschikt in een spiraalvormig spoor dat van het midden van de CD naar de buitenrand loopt.
Wanneer de CD-speler gegevens leest, scant de laserstraal het spoor en detecteert de putten en landen. De putjes zorgen ervoor dat de laserstraal verstrooit, terwijl de landen de straal direct terug naar de detector reflecteren. De detector zet het gereflecteerde licht om in elektrische signalen, die vervolgens worden verwerkt om de gegevens van de CD te extraheren.