Barre-akkoorden worden vaak gebruikt om liedjes te spelen die een hoge toonhoogte of een uniek muzikaal effect vereisen. Ze worden ook vaak gebruikt in combinatie met andere akkoorden om complexe progressies te creëren, en ze bieden gitaristen een breder scala aan muzikale expressie.
Om een barre-akkoord te creëren, plaats je je wijsvinger over alle snaren van een bepaalde fret, net onder de fretdraad. Dit staat bekend als de "barre vinger". Het is belangrijk om voldoende druk uit te oefenen met de staafvinger om ervoor te zorgen dat alle snaren duidelijk klinken, maar niet zozeer dat de andere vingers de snaren die ze nodig hebben op de hogere frets niet kunnen indrukken.
Zodra je barrevinger op zijn plaats zit, gebruik je je andere vingers om de snaren op specifieke frets in te drukken om het gewenste akkoord te creëren. Om bijvoorbeeld een G-majeur barre-akkoord te spelen, wordt de barre-vinger over de derde fret geplaatst en drukt je tweede vinger op de vijfde snaar, de derde fret; ringvinger op de zesde snaar, vijfde fret; en je vierde vinger op de eerste snaar, vijfde fret.
Barre-akkoorden kunnen in het begin wat moeilijk te beheersen zijn, omdat ze behoorlijk wat vingerkracht en coördinatie vereisen. Door regelmatig te oefenen, zul je barre-akkoorden echter binnen de kortste keren onder de knie krijgen.