Het lied begint met de verteller die hun gevoelens van eenzaamheid en isolatie beschrijft. Ze zeggen dat ze het gevoel hebben dat ze ‘verdrinken in de schemering’ en dat ze ‘verdwaald zijn in een zee van gezichten’. Ze uiten ook hun verlangen om te ontsnappen uit hun huidige situatie, terwijl ze zingen:"Ik wil wegrennen, naar een plek waar ik mezelf kan zijn."
Het refrein van het lied zorgt dan voor een sprankje hoop. De verteller zingt:"Er is een licht dat door de wolken schijnt, een licht dat mij leidt." Dit licht vertegenwoordigt de hoop van de verteller op een betere toekomst en geeft hem de kracht om door te gaan.
In het tweede couplet beschrijft de verteller hoe ze hun weg proberen te vinden door hun depressie. Ze zeggen dat ze "op zoek zijn naar de zon, maar de wolken blijven binnenstromen." Ondanks de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd, blijft de verteller vastbesloten om geluk te vinden, terwijl hij zingt:"Ik zal niet opgeven, ik zal niet loslaten."
De brug van het lied zorgt voor een moment van reflectie. De verteller zingt:"Ik heb zoveel meegemaakt, maar ik sta hier nog steeds." Ze erkennen hun worstelingen, maar geven ook uiting aan hun veerkracht. De verteller is vastbesloten hun depressie te overwinnen en ze zijn ervan overtuigd dat ze uiteindelijk geluk zullen vinden.
In de outro herhaalt de verteller hun boodschap van hoop. Ze zingen:"Er is een licht dat door de wolken schijnt, een licht dat mij leidt." Dit licht vertegenwoordigt het geloof van de verteller dat er een betere toekomst in het verschiet ligt, en het geeft hem de kracht om vooruit te blijven gaan.
Over het geheel genomen is "Vanilla Twilight" een nummer over de strijd met depressie en de zoektocht naar hoop. De tekst van het lied geeft uitdrukking aan de gevoelens van isolatie, wanhoop en verlangen naar geluk van de verteller. Ondanks de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd, blijft de verteller echter vastbesloten om hun depressie te overwinnen en een betere toekomst te vinden.