Naarmate het nummer vordert, blijft het theater uit elkaar vallen en blijft de band uiteindelijk op een klein podium midden in het puin spelen. De video eindigt met de band die in de duisternis verdwijnt en alleen de mensen achterlaat.
De video voor "Thanks for the Memories" is een metafoor voor de manier waarop herinneringen in de loop van de tijd kunnen vervagen en verdwijnen. De band wordt voortdurend gefotografeerd en opgenomen, maar de beelden die worden vastgelegd kunnen nooit de essentie van hun optreden volledig weergeven. Uiteindelijk verdwijnt de band en blijven alleen de mensen achter die zich hen kunnen herinneren.
De video suggereert ook dat herinneringen niet altijd positief zijn. De mensen in de video zijn allemaal gekleed in verschillende modeperiodes, die de verschillende fases van hun leven vertegenwoordigen. Sommige mensen zijn blij, anderen zijn verdrietig. De video suggereert dat herinneringen zowel goed als slecht kunnen zijn, en dat ze allemaal deel uitmaken van wat ons maakt tot wie we zijn.