In een klein stadje, niet ver weg,
Leefde een muis genaamd Wilbur, op een besneeuwde dag.
Hij was een vrolijk muisje,
Met een hart vol vreugde en een lachend gezicht.
(Koor)
Wilbur Kerstmuis, die iedereen vrolijk maakt,
Het delen van geschenken en geluk, groot en klein.
Hij bracht cadeautjes naar de dieren in nood,
En zorg ervoor dat iedereen inderdaad gegeten heeft.
(Vers 2)
Wilbur zou door de sneeuw rennen,
Geschenken bezorgen aan iedereen die hij kent.
Hij liet ze op de stoep staan, met een twinkeling in zijn ogen,
En de dieren werden wakker met een gelukkige verrassing.
(Koor)
Wilbur Kerstmuis, die iedereen vrolijk maakt,
Het delen van geschenken en geluk, groot en klein.
Hij bracht cadeautjes naar de dieren in nood,
En zorg ervoor dat iedereen inderdaad gegeten heeft.
(Brug)
Wilbur's vriendelijkheid verspreidde zich door het hele land,
En alle dieren hielden van hem, hand in hand.
Hij liet hen de ware betekenis van Kerstmis zien,
Dat geven en delen het grootste geschenk van allemaal is.
(Koor)
Wilbur Kerstmuis, die iedereen vrolijk maakt,
Het delen van geschenken en geluk, groot en klein.
Hij bracht cadeautjes naar de dieren in nood,
En zorg ervoor dat iedereen inderdaad gegeten heeft.
(Outro)
Dus laten we Wilburs kerstverhaal niet vergeten,
En omarm de geest van geven, faal nooit.
Laten we het hele jaar door vreugde en vriendelijkheid verspreiden,
En vier de liefde en vrede die Kerstmis met zich meebrengt.