George de Vierde, of Georgie-jongen,
Zoals hij bekend was bij zijn moeder,
Was zo'n lelijke, dikke oude pad,
Hij maakte mensen altijd aan het lachen.
(koor)
Hij was de koning van Engeland,
Tien lange, pijnlijke jaren,
Maar het enige wat hij deed was eten en drinken,
En scheet en boer en gejoel.
(Vers 2)
Hij had een grote, dikke buik,
En een gezicht dat leek op een pruim,
En toen hij sprak, klonk het als:
Een nijlpaard op de maan.
(Vers 3)
Hij trouwde met een dame genaamd Caroline,
Maar hij hield helemaal niet van haar,
Hij zei dat ze te mager en lelijk was,
En dat hij liever een bal heeft.
(Vers 4)
Daarom scheidde hij van haar,
En trouwde met een andere dame genaamd Amelia,
Maar ze was niet veel beter,
Ze stierf niet lang nadat hij haar ontmoette.
(Vers 5)
Daarna trouwde hij met nog een dame,
Mevrouw FitzHerbert gebeld,
Maar ze was niet echt een dame,
Ze was maar een gewone burger.
(koor)
Hij was de koning van Engeland,
Tien lange, pijnlijke jaren,
Maar het enige wat hij deed was eten en drinken,
En scheet en boer en gejoel.
(Outro)
Dus toen hij uiteindelijk stierf,
In 1830,
Iedereen was zo blij,
Ze dansten en zongen van vreugde.