Terwijl het lied begint, denkt de hoofdpersoon na over de afwezigheid van menselijk contact, waardoor hij zich buitengesloten en alleen voelt in een koude en meedogenloze wereld. Ze verlangen naar verbinding en warmte, maar hebben moeite om los te komen van de zelfopgelegde emotionele barrières die ze hebben gecreëerd. De zin 'Ik heb het zo koud hier, zonder jou' geeft een gevoel van wanhoop en verlangen naar een verloren relatie of verbinding weer.
Door het hele nummer heen benadrukken metaforen die verband houden met de winter en kou de emotionele toestand van de hoofdpersoon. Ze voelen zich bevroren, niet in staat vooruit te komen of troost te vinden. De teksten schetsen een levendig beeld van interne kwelling en verlatenheid.
Het refrein benadrukt het verstikkende gewicht van emoties en het wanhopige verlangen naar bevrijding. De herhaling van de regels:'Ik verdrink, ik zink, ik val', geeft het diepgewortelde gevoel weer van overweldigd en verteerd te worden door iemands gevoelens.
Het nummer laat de luisteraar uiteindelijk achter met een gevoel van introspectie, reflecterend op persoonlijke worstelingen en de complexiteit van menselijke emoties. 'So Cold' spreekt over die momenten waarop iemand zich emotioneel verdoofd voelt en niet verbonden is met de wereld om hem heen.