(Vers 1)
In de diepten van de winterkou,
Als de sneeuw zacht en stil valt,
Er begint een vrolijk deuntje te spelen,
Een lied dat de dag opfleurt.
(Koor)
Oh, roodborstje, zo hoog gezeten,
Jouw melodieën betoveren de lucht.
Met elke noot die je zo helder zingt,
Je verspreidde een boodschap van goede moed.
(Vers 2)
Met karmozijnrode borst en doordringend oog,
Je kijkt hoe sneeuwvlokken zachtjes rondvliegen.
Je hart is gevuld met feestelijke vrolijkheid,
Terwijl je kerstliederen zingt zodat iedereen het kan zien.
(Koor)
Oh, roodborstje, zo hoog gezeten,
Jouw melodieën betoveren de lucht.
Met elke noot die je zo helder zingt,
Je verspreidde een boodschap van goede moed.
(Brug)
Op gedempte toon, onder de nacht,
Je bent gehuld in het zachte licht van sterrenlicht.
Jouw stem wordt een roep van een engel,
Begeleidt ons door de winterse banaliteit.
(Vers 3)
Kinderen luisteren met grote ogen van verwondering,
Terwijl je liedjes als sneeuwvlokken stromen.
Je brengt vreugde in harten die nadenken,
De magie die Kerstmis heeft gecreëerd.
(Koor)
Oh, roodborstje, zo hoog gezeten,
Jouw melodieën betoveren de lucht.
Met elke noot die je zo helder zingt,
Je verspreidde een boodschap van goede moed.
(Outro)
Dus laten we ons verenigen in vreugdevolle lofprijzingen,
Terwijl het lied van Robin onze winterdagen vult.
Met een verlicht hart gaan we verder,
De geest van Kerstmis, voor altijd sterk.