Het Hooglied valt op door zijn expliciete en metaforische beschrijvingen van fysieke liefde, die door de geschiedenis heen tot verschillende interpretaties en debatten hebben geleid. Sommigen interpreteren het als een viering van menselijke seksualiteit en sensueel genot, terwijl anderen het beschouwen als een symbool van spirituele liefde en toewijding.
De taal is zeer symbolisch, gevuld met beelden uit de natuur en het agrarische leven. De geliefden wisselen complimenten uit, uiten hun verlangen en prijzen elkaars fysieke eigenschappen.
Het Hooglied wordt vaak beschouwd als een van de mooiste en raadselachtigste boeken in de Bijbel vanwege zijn poëtische stijl, suggestieve beschrijvingen en diepe symboliek, waardoor het een onderwerp is van voortdurende studie en interpretatie onder geleerden, theologen en dichters.