(Vers 1)
In een wereld die verlangt naar vrede en licht,
In een stille nacht werd een kind geboren.
Zijn wieg was een nederige stal,
Maar Zijn liefde zou voor altijd boeien.
(Koor)
Hij is de Vredevorst, een pasgeboren koning,
Wiens liefde onze donkerste zonden overstijgt.
Hij kwam om ons hoop en genade te brengen,
Een redder voor het hele menselijke ras.
(Vers 2)
Door nederige velden werden herders geleid,
Om een pasgeboren kind in een bed te vinden.
Engelen verschenen met een boodschap van vreugde,
In de stille nacht sprak de hemel.
(Koor)
Hij is de Vredevorst, een pasgeboren koning,
Wiens liefde onze donkerste zonden overstijgt.
Hij kwam om ons hoop en genade te brengen,
Een redder voor het hele menselijke ras.
(Vers 3)
Koningen kwamen van ver om hem te aanbidden,
Breng geschenken mee in de vorm van goud, wierook en mirre.
Ze herkenden de pasgeboren koning,
Wiens heerschappij van liefde eeuwig zou duren.
(Koor)
Hij is de Vredevorst, een pasgeboren koning,
Wiens liefde onze donkerste zonden overstijgt.
Hij kwam om ons hoop en genade te brengen,
Een redder voor het hele menselijke ras.
(Brug)
Alleen in Hem vinden wij ware vrede,
Een balsem voor de nood van iedere ziel.
Zijn liefde verdrijft onze donkerste nacht,
Het brengt hoop en eeuwig licht.
(Koor)
Hij is de Vredevorst, een pasgeboren koning,
Wiens liefde onze donkerste zonden overstijgt.
Hij kwam om ons hoop en genade te brengen,
Een redder voor het hele menselijke ras.
(Outro)
Dus laten we zingen met verheven stemmen,
Het prijzen van de Vredevorst, onze Heer.
Zijn liefde duurt voort in tijd en ruimte,
De Vredevorst, voor altijd aanbeden.