In een afgelegen klooster,
Nonnen verblijven elke dag met gratie.
Maar diep van binnen verlangen ze ernaar om rond te dwalen,
Buiten de muren van hun huis.
(Koor)
Dus laten we rijden, rijden, rijden,
Ga op pad, ontsnap uit de korf.
Nonnen op reis, oh zo groots,
Het avontuur roept, ze zullen het begrijpen.
(Vers 2)
Zuster Mary met een kaart in de hand,
Leidt de weg naar onbekend land.
Zuster Leo springt achter het stuur,
Een non die het pedaalgevoel heeft.
(Vers 3)
Zuster Anne, de navigator,
Brengt het parcours in kaart, een routemaker.
Zuster Kate, een echte passagier,
Zingt mee met de geest hoog en door.
(Koor)
Dus laten we rijden, rijden, rijden,
Ga op pad, ontsnap uit de korf.
Nonnen op reis, oh zo groots,
Het avontuur roept, ze zullen het begrijpen.
(Brug)
Via kronkelige wegen en schilderachtige bezienswaardigheden,
Ze lachen, ze koesteren de geneugten van het moment.
Van bruisende steden tot landelijke taferelen,
Nonnen ervaren de glans van de natuur.
(Vers 4)
Ze stoppen om een gestrande vriend te helpen,
Een vriendelijke daad, een helpende hand.
Saamhorigheid vormt een zusterschap,
De kracht van liefde, puur en goed.
(Koor)
Dus laten we rijden, rijden, rijden,
Ga op pad, ontsnap uit de korf.
Nonnen op reis, oh zo groots,
Het avontuur roept, ze zullen het begrijpen.
(Vers 5)
Als ze terugkomen, is het klooster dichtbij,
Hun harten vervuld, hun herinneringen helder.
De nonnen omarmen de geleerde lessen,
Via deze drive wordt naar hun ziel gezocht.
(Koor)
Dus laten we rijden, rijden, rijden,
Ga op pad, ontsnap uit de korf.
Nonnen op reis, oh zo groots,
Het avontuur roept, ze zullen het begrijpen.
(Outro)
Door de rit hebben ze een nieuw zicht gekregen,
Een wereld van verwondering, een wereld zo helder.
En met hun harten voor altijd veranderd,
Ze zullen de reis van het leven herschikt omarmen.