In de zachte gloed van de schemering, waar dromen beginnen,
Een kleine rivier fluistert, een onuitgesproken verhaal.
Met een lied zo zacht en een stroom zo sereen,
Het slingert door weilanden, waar de taferelen van de natuur samenkomen.
(Koor)
De kleine doorwaadbare plaats die daarlangs liep,
Een lint van kristal, een rustig lied.
Door valleien en heuvels danste het van vreugde,
Leven naar het land brengen, zodat de hele wereld het kan zien.
(Vers 2)
Onder een maanverlichte hemel, de omhelzing van de rivier,
Een canvas voor sterren om hun gratie te weerspiegelen.
Vuurvliegjes flikkeren en dansen op de kust,
Alsof het orkest van de natuur steeds maar speelt.
(Koor)
De kleine doorwaadbare plaats die daarlangs liep,
Een lint van kristal, een rustig lied.
Door valleien en heuvels danste het van vreugde,
Leven naar het land brengen, zodat de hele wereld het kan zien.
(Brug)
Kinderen verzamelen zich aan de oever van de rivier,
Hun gelach vermengde zich met het zachte tij.
Stenen overslaan, wensen doen, dromen vliegen,
In dit magische rijk, waar vreugde zo helder schijnt.
(Koor)
De kleine doorwaadbare plaats die daarlangs liep,
Een lint van kristal, een rustig lied.
Door valleien en heuvels danste het van vreugde,
Leven naar het land brengen, zodat de hele wereld het kan zien.
(Outro)
Terwijl de zon opkomt en de lucht met goud schildert,
De rivier fluistert geheimen die nooit oud worden.
Een tijdloze melodie, een onverteld verhaal,
De kleine doorwaadbare plaats die daarlangs voortdwaalde, ontvouwt zich voor altijd.