In een wereld van neonlichten,
Waar schaduwen aan het licht komen,
Er wordt een verhaal verteld,
Van harten die ooit koud waren.
[Verse 2]
Ze is een symfonie,
Een melodie die nog nooit is verteld,
Hij is een mysterie,
Een waarheid die zich nog moet ontvouwen.
[Verse 3]
Hun paden hebben elkaar gekruist,
In de stad van verloren dromen,
En in deze elektrische lucht,
Hun harten beginnen zich te herstellen.
[Koor]
Ze dansen, ze lachen, ze huilen,
Samen raken ze de hemel,
Nooit loslaten, nooit afscheid nemen,
Ze vinden een liefde, die nog niet voorbij is en die nooit zal sterven.
[Vers 4]
Door stormachtige nachten en zonnige dagen,
Hun liefde blijft een laaiend doolhof,
Met elk voorbijgaand moment vinden ze hun weg,
Nog niet voorbij, nooit, wat er ook gebeurt.
[Koor]
Ze dansen, ze lachen, ze huilen,
Samen raken ze de hemel,
Nooit loslaten, nooit afscheid nemen,
Ze vinden een liefde, die nog niet voorbij is en die nooit zal sterven.
[Brug]
Te midden van chaos en wanhoop,
Hun liefde wordt een baken, een gebed,
Een leidend licht in de donkerste nacht,
Nog niet voorbij, schijnt zo helder.
[Vers 5]
Ze dromen van eeuwigheid,
Een toekomst gevuld met nooit,
Terwijl ze elkaar stevig vasthouden,
In een liefde die alleen maar groeit.
[Koor]
Ze dansen, ze lachen, ze huilen,
Samen raken ze de hemel,
Nooit loslaten, nooit afscheid nemen,
Ze vinden een liefde, die nog niet voorbij is en die nooit zal sterven.
[Outro]
In de stad van dromen,
Waar neonlichten glanzen,
Hun liefdesverhaal gaat verder,
Nog niet voorbij, hij bloeit, in elk seizoen.