(Vers 1)
Als bomen pennen maakten, waren de zeeën inkt
En elk woord was genoteerd
Alle gedachten van een man, alle daden die hij heeft gedaan
Vanaf het begin van de tijd tot het einde van de wereld
Toch zou het niet genoeg zijn om over Uw grote liefde te schrijven
(Koor)
Om te schrijven over uw grote liefde, om te vertellen over uw grote genade
Om over Uw grote liefde te schrijven, zouden we geen ruimte meer hebben
Om te schrijven over uw grote liefde, uw medeleven, uw vriendelijkheid, barmhartigheid en geduld
Om te schrijven over Uw grote liefde, al Uw wonderen en grootheid
Om te schrijven over uw grote liefde, om te vertellen over uw grote genade
O, om over Uw grote liefde te schrijven
(Vers 2)
De hemel is zo breed en de sterren voorbij de tijd
Toch krimpen ze in Uw machtige licht tot een atoom
Door de eeuwigheid heen heb Je altijd bestaan, Je hebt nooit een begin gehad
En hoewel al het andere zal mislukken, blijft U de Koning
(Koor)
Om te schrijven over uw grote liefde, om te vertellen over uw grote genade
Om over Uw grote liefde te schrijven, zouden we geen ruimte meer hebben
Om te schrijven over uw grote liefde, uw medeleven, uw vriendelijkheid, barmhartigheid en geduld
Om te schrijven over uw grote liefde, al uw wonderen en grootheid
Om te schrijven over uw grote liefde, om te vertellen over uw grote genade
O, om over Uw grote liefde te schrijven
(Koor)
Om te schrijven over uw grote liefde, om te vertellen over uw grote genade
Om over Uw grote liefde te schrijven, zouden we geen ruimte meer hebben
Om te schrijven over uw grote liefde, uw medeleven, uw vriendelijkheid, barmhartigheid en geduld
Om te schrijven over uw grote liefde, al uw wonderen en grootheid
Om te schrijven over uw grote liefde, om te vertellen over uw grote genade
O, om over Uw grote liefde te schrijven