In dit beloofde land zochten we onze dromen,
Op jacht naar elke ster die ooit straalt.
Maar ergens onderweg raakten we de weg kwijt,
En nu moeten we nog een prijs betalen.
(koor)
Hebben we onze onschuld verloren,
Bij het nastreven van deze grote uitgestrektheid?
Waar we de waarheid ruilden voor een lege blik,
En onze zielen ondergaan nu een zware trance.
(Vers 2)
We hebben onze muren hoog gebouwd om de pijn buiten te houden,
Maar ze hebben ons alleen maar in ketenen gehouden.
We zijn onze verbinding kwijtgeraakt, met wat het belangrijkst is,
En onze harten zijn een dorre kust geworden.
(koor)
Hebben we onze onschuld verloren,
Bij het nastreven van deze grote uitgestrektheid?
Waar we de waarheid ruilden voor een lege blik,
En onze zielen ondergaan nu een zware trance.
(brug)
Laten we door de beproevingen waarmee we worden geconfronteerd onze genade vinden,
En herwin de onschuld die we ooit omarmden.
Want midden in dit vermoeide land,
We kunnen nog steeds hoop en een tweede kans vinden.
(koor)
Hebben we onze onschuld verloren,
Bij het nastreven van deze grote uitgestrektheid?
Laten we naar boven stijgen en een standpunt innemen,
Om de waarheid te herontdekken en weer vrij te zijn.
(Outro)
Laten we in dit beloofde land de weg terug vinden,
Naar de onschuld die we ooit ontbeerden.
Laten we, met ons hart wijd open, deze kans omarmen,
En leef in deze belofte, hand in hand.