In een klein stadje in North Carolina,
Leefde een man die van zijn vrouw hield.
Ze waren zo blij als maar kon,
Maar op een dag maakte ze een einde aan haar leven.
(Koor)
Bill Bailey, kom alsjeblieft naar huis,
Je vrouw en kinderen missen je zo.
Bill Bailey, kom alsjeblieft naar huis,
We hebben je nu nodig, meer dan ooit tevoren.
(Vers 2)
Bill Bailey was er kapot van,
Hij wist niet wat hij moest doen.
Hij zat gewoon in zijn huis en huilde:
En wachtte tot ze terugkwam.
(Koor)
Bill Bailey, kom alsjeblieft naar huis,
Je vrouw en kinderen missen je zo.
Bill Bailey, kom alsjeblieft naar huis,
We hebben je nu nodig, meer dan ooit tevoren.
(Brug)
Maar op een dag besloot Bill Bailey:
Dat hij verder moest.
Hij pakte zijn koffers en verliet de stad,
En begon een nieuw leven voor zichzelf.
(Koor)
Bill Bailey, kom alsjeblieft naar huis,
Je vrouw en kinderen missen je zo.
Bill Bailey, kom alsjeblieft naar huis,
We hebben je nu nodig, meer dan ooit tevoren.
(Outro)
Maar Bill Bailey kwam nooit meer terug naar huis,
Hij bleef de rest van zijn leven weg.
Maar hij vergat zijn vrouw nooit,
En in zijn hart hield hij altijd van haar.