Hun geluk wordt echter afgebroken wanneer de man sterft, waardoor de vrouw diepbedroefd achterblijft. Ze treurt om haar verloren liefde, maar vindt troost in de muziek die ze samen hebben gemaakt. De liedjes die ze zongen, worden voor haar een manier om contact te maken met zijn herinnering en zijn geest levend te houden.
Naarmate de tijd verstrijkt, ontdekt de vrouw dat haar liefde voor haar verloren partner nog steeds sterk is, en vindt ze een manier om haar gevoelens via haar eigen muziek te uiten. Ze schrijft en zingt liedjes die hun liefde en de vreugde die ze deelden vieren.
Op deze manier wordt het veertiende lied een symbool van de blijvende kracht van liefde en het vermogen van muziek om verlies te overstijgen en troost te brengen. Het herinnert ons eraan dat zelfs als iemand van wie we houden er niet meer is, de liefde die we deelden kan voortleven door de muziek die we samen maken.