De term espressivo komt van het Italiaanse woord ‘espressione’, wat ‘expressie’ betekent. Wanneer een muzikant een muziekstuk espressivo speelt, probeert hij de emoties en gevoelens over te brengen die in de muziek tot uiting komen. Dit kan worden gedaan door het gebruik van dynamiek, tempo en articulatie.
Een pianist kan bijvoorbeeld een muziekstuk espressivo spelen door een verscheidenheid aan dynamieken te gebruiken, van zacht tot luid, om de verschillende emoties uit te drukken die in de muziek worden overgebracht. Ze kunnen ook een langzaam tempo gebruiken om een gevoel van melancholie te creëren, of een snel tempo om een gevoel van opwinding te creëren. De pianist kan ook verschillende articulaties gebruiken, zoals legato en staccato, om de verschillende noten en frasen in de muziek te benadrukken.
Wanneer een muzikant een muziekstuk espressivo speelt, probeert hij een verbinding met de luisteraar tot stand te brengen. Ze willen de emoties en gevoelens overbrengen die in de muziek tot uiting komen, en ze willen dat de luisteraar die emoties en gevoelens samen met hen ervaart.