Sommige christenen geloven misschien dat het luisteren naar rockmuziek uitgevoerd door een atheïst toegestaan is, met het argument dat de boodschap of de overtuigingen van de artiest niet noodzakelijkerwijs hun plezier of waardering voor de muziek zelf beïnvloeden. Ze kunnen de kunst scheiden van de artiest en zich concentreren op de kwaliteit of emotionele impact van de muziek.
Aan de andere kant kunnen andere christenen het luisteren naar muziek van een atheïst als problematisch of zelfs zondig beschouwen, in de overtuiging dat dit hen kan blootstellen aan ideeën of invloeden die in strijd zijn met hun religieuze overtuigingen of waarden. Zij kunnen het zien als een vorm van ondersteuning of onderschrijving van het wereldbeeld van de kunstenaar, dat zij als onverenigbaar met hun christelijk geloof beschouwen.
Uiteindelijk is de vraag of een christen wel of niet naar rockmuziek van een atheïst luistert een persoonlijke beslissing, waarbij het individuele begrip van zijn religieuze overtuigingen in evenwicht moet worden gebracht met het genot van muziek en zijn eigen discretie bij het kiezen van wat hij consumeert. Sommigen vinden het misschien acceptabel, terwijl anderen dergelijke muziek misschien liever vermijden op basis van hun eigen overtuigingen en spirituele gevoeligheden.