Luk Thung is een genre van Thaise countrymuziek dat zijn oorsprong vond in het midden van de 19e eeuw. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van traditionele Thaise instrumenten, zoals de phin, de chak en de khlui, en door de focus op het dagelijks leven op het platteland van Thailand. Luk Thung-liedjes vertellen vaak verhalen over liefde, verlies en verlangen naar huis, en worden meestal in een nasale, twangy-stijl gezongen. Enkele van de beroemdste luk thung-zangers zijn Phleng Phrai, Pumpuang Duangjan en Chai Muangsing.
Molam
Molam is een genre van Thaise volksmuziek dat zijn oorsprong vindt in de noordoostelijke regio van Thailand. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van de khaen, een mondharmonica met vrij riet, en de morlam, een soort trommel. Molam-liedjes worden vaak gezongen in een call-and-response-stijl en vertellen doorgaans verhalen over sociale kwesties, zoals armoede, misdaad en drugsverslaving. Enkele van de beroemdste molamzangers zijn Bua Khaw Kaew, Jintara Poonlarp en Tai Orathai.
Luk krung
Luk krung is een genre van Thaise popmuziek dat zijn oorsprong vindt in de jaren vijftig. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van westerse instrumenten, zoals de gitaar, de bas en de drums, en door de focus op het stadsleven in Thailand. Luk krung-liedjes vertellen vaak verhalen over liefde, relaties en het nastreven van succes. Enkele van de beroemdste luk krung-zangers zijn Suphan Buri, Sompong Nakhonsi en Duangporn Inthakanok.
Rong ngeng
Rong ngeng is een genre van Thaise klassieke muziek dat zijn oorsprong vindt in de 17e eeuw. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van traditionele Thaise instrumenten, zoals de saw duang, de khim en de ranad ek. Rong ngeng-liederen worden vaak gebruikt voor ceremoniële doeleinden en zijn doorgaans gecomponeerd in een zeer gestructureerde, formele stijl. Enkele van de beroemdste rong ngeng-componisten zijn Luang Pradit Phairoh, Prins Damrong Rajanubhab en Khun Suwatdiphakdi.