Aan de positieve kant waardeerde Lennon Ringo's vermogen om een constante beat aan te houden en een solide basis te leggen voor de muziek van de band. In een interview uit 1971 zei Lennon:"Ringo's drumwerk is erg basic, maar het is precies wat we nodig hebben. Hij is de ruggengraat van de band." Lennon bewonderde ook Ringo's veelzijdigheid en aanpassingsvermogen aan verschillende muziekstijlen.
Lennon uitte echter ook zijn frustratie over de waargenomen technische tekortkomingen van Ringo. Hij had soms het gevoel dat Ringo de finesse en creativiteit van andere drummers miste, en dat zijn drumwerk te simpel of repetitief was. In een interview uit 1968 merkte Lennon op:"Ringo is niet bepaald de beste drummer ter wereld, maar hij is onze drummer en we houden van hem."
Ondanks deze kritiek erkende Lennon het belang van Ringo's bijdragen aan het geluid en het succes van de Beatles. Hij begreep dat Ringo's eenvoud en consistentie cruciale elementen waren in de muziek van de band. In zijn autobiografie uit 1970 schreef Lennon:"Ringo is de meest onderschatte drummer ter wereld. Hij is de beste op zijn eigen manier, en hij is perfect voor de Beatles."