* Het was de hoogste bemonsteringssnelheid die praktisch kon worden bereikt met de destijds beschikbare technologie. Begin jaren tachtig, toen cd's werden ontwikkeld, lagen de hoogste bemonsteringsfrequenties die konden worden bereikt rond de 50 kHz. Dit was echter te hoog voor de relatief trage computers en opslagapparaten die destijds verkrijgbaar waren. 44,1 kHz werd gekozen als compromis tussen hoge kwaliteit en bruikbaarheid.
* Het was compatibel met de bestaande analoge opname- en afspeelapparatuur. De overgrote meerderheid van de analoge opname- en afspeelapparatuur gebruikte destijds een samplefrequentie van 44,1 kHz. Dit betekende dat cd's zonder enige aanpassing op bestaande apparatuur konden worden afgespeeld.
* Het paste goed bij het menselijk oor. Het menselijk oor kan geluiden horen tot ongeveer 20 kHz. De samplefrequentie van 44,1 kHz is ruim twee keer deze frequentie, wat betekent dat hij het hele bereik aan geluiden die het menselijk oor kan horen nauwkeurig kan reproduceren.
Sinds de introductie van cd's is de samplefrequentie van 44,1 kHz de standaard geworden voor digitale audio. Het wordt niet alleen gebruikt voor cd's, maar ook voor dvd's, mp3's en andere digitale audioformaten.