Signaalstabiliteit:FM-signalen zijn minder gevoelig voor ruis en interferentie vergeleken met AM-signalen. Ruis en interferentie kunnen de amplitude van een signaal vervormen, waardoor het moeilijk wordt om de oorspronkelijke informatie te herstellen. FM codeert daarentegen informatie in de frequentievariaties van het draaggolfsignaal, dat minder wordt beïnvloed door deze vervormingen. Dit maakt FM betrouwbaarder en geschikter voor communicatie over lange afstanden.
Hogere bandbreedte:FM-signalen bezetten een grotere bandbreedte vergeleken met AM-signalen. Deze bredere bandbreedte zorgt voor audiotransmissie van betere kwaliteit en de opname van aanvullende informatie, zoals stereogeluid en digitale gegevens. Met de beschikbaarheid van een grotere bandbreedte kunnen FM-signalen complexere en hifi-audiotransmissies ondersteunen.
Signaalsterkte:FM-signalen hebben over het algemeen een sterkere signaalsterkte op langere afstanden dan AM-signalen. Dit komt omdat FM-signalen zich effectiever voortplanten door verschillende omgevingen, waaronder gebouwen, bomen en andere obstakels. AM-signalen kunnen daarentegen worden verzwakt en vervormd door deze obstakels, waardoor ze minder betrouwbaar worden voor communicatie over lange afstanden.
Afstandsdekking:Vanwege hun superieure signaalstabiliteit, hogere bandbreedte en sterkere signaalsterkte kunnen FM-signalen langere afstanden afleggen zonder significante verslechtering in vergelijking met AM-signalen. Dit maakt FM geschikter voor uitzendingen over grote gebieden en zorgt voor een betrouwbare ontvangst op afgelegen of landelijke locaties.
Het is echter de moeite waard om op te merken dat er nog andere factoren zijn die de keuze van de modulatietechniek voor langeafstandscommunicatie kunnen beïnvloeden, zoals de aard van de verzonden informatie, regelgeving en beschikbare infrastructuur. Zowel AM als FM hebben hun eigen voor- en nadelen, en de specifieke vereisten van het communicatiesysteem zullen bepalen wat de meest geschikte modulatiemethode is.