- Zangtechniek: Dit verwijst naar het vermogen van de zanger om op een gecontroleerde, expressieve en technisch vaardige manier geluid te produceren. Factoren als stembereik, toonkwaliteit, intonatie en vocale behendigheid worden vaak beoordeeld.
- Muzikale interpretatie: Dit verwijst naar het vermogen van de zanger om emotie over te brengen en een muziekstuk effectief te interpreteren. Er wordt rekening gehouden met factoren als frasering, dynamiek en stilistische authenticiteit.
- Podiumaanwezigheid en charisma: Dit verwijst naar het vermogen van de zanger om een publiek te betrekken en er verbinding mee te maken door middel van hun prestatie-energie, podiumpresentatie en charisma.
- Artistieke impact en levensduur: Dit verwijst naar de algehele bijdrage van de zanger aan de muziekindustrie en zijn vermogen om een blijvende indruk achter te laten. Vaak wordt rekening gehouden met factoren als lovende kritieken, commercieel succes en culturele impact.
- Innovatie en originaliteit: Dit verwijst naar het vermogen van de zanger om iets nieuws en unieks aan zijn kunst toe te voegen, vaak door te experimenteren met verschillende stijlen, genres of muzikale technieken.
- Reactie van het publiek en schare fans: Dit verwijst naar de mate van waardering en populariteit die de zanger onder luisteraars heeft verworven. Vaak wordt rekening gehouden met factoren als concertbezoek, albumverkoop en volgers op sociale media.
Hoewel er geen definitief antwoord bestaat op de vraag wie de ‘meest verbazingwekkende zanger ooit’ is, noemen veel muziekliefhebbers en critici vaak legendarische artiesten als Aretha Franklin, Freddie Mercury, Whitney Houston, Pavarotti en Ella Fitzgerald als voorbeelden van uitzonderlijk vocaal talent en kunstenaarschap. Uiteindelijk blijft de definitie van de "meest verbazingwekkende zanger ooit" een kwestie van persoonlijke mening en kan deze variëren tussen individuen en culturen.