The Singer van Anna Wickham Als je rust had om te zitten en te zingen Dan zou je iets moois kunnen maken Maar word je gestoken met prikkels, zwepen Dus bouw liedjes als ijzeren schepen Laat het iets voor jou zijn?

In het gedicht 'The Singer' van Anna Wickham spreekt de spreker een persoon aan die moeite heeft om vrede en vreugde in zijn leven te vinden. De spreker suggereert dat als de persoon een moment van rust zou kunnen vinden, hij of zij iets moois zou kunnen creëren. De persoon wordt echter in plaats daarvan gedreven door krachten van buitenaf en voelt zich gedwongen om ‘ijzeren schepen’ te bouwen – symbolen van kracht en veerkracht. De spreker vraagt ​​zich af of dit echt is wat de persoon wil, of dat hij of zij zich eenvoudigweg aan de maatschappelijke verwachtingen voldoet.

Het gedicht benadrukt de spanning tussen het verlangen naar artistieke expressie en de eisen van de echte wereld. De spreker moedigt de persoon aan om zijn eigen stem te vinden en iets betekenisvols voor zichzelf te creëren, in plaats van beperkt te worden door externe druk.

Hier is een meer gedetailleerde analyse van het gedicht:

- Het gedicht bestaat uit vier strofen van elk vier regels. Het rijmschema is AABB CDDC EFEF GHGH.

- De eerste strofe zet de toon en introduceert het advies van de spreker. De spreker suggereert dat als de persoon vrede zou kunnen vinden, hij iets moois zou kunnen creëren.

- De tweede strofe beschrijft de huidige toestand van de persoon. Ze worden ‘gestoken met prikzwepen’ en voelen zich gedwongen ‘ijzeren schepen’ te bouwen. Deze beelden suggereren dat de persoon zich gedreven en gecontroleerd voelt door externe krachten.

- De derde strofe vraagt ​​zich af of de persoon echt gelukkig is met zijn huidige situatie. De spreker vraagt:"Laat het iets voor je zijn?" Dit suggereert dat de persoon zich mogelijk aanpast aan de maatschappelijke verwachtingen in plaats van zijn eigen verlangens te volgen.

- De vierde strofe eindigt het gedicht met een pleidooi voor de persoon om zijn eigen stem te vinden. De spreker moedigt de persoon aan om 'je eigen liedje te zingen' en 'het mooi te laten zijn'. Dit suggereert dat de persoon het potentieel heeft om iets moois te creëren als hij maar de moed kan vinden om zichzelf te zijn.

Over het geheel genomen is 'The Singer' een krachtig gedicht dat de spanning onderzoekt tussen artistieke expressie en de eisen van de echte wereld. De spreker moedigt de persoon aan om zijn eigen stem te vinden en iets betekenisvols voor zichzelf te creëren, in plaats van beperkt te worden door externe druk.