Over het algemeen is de meerderheid van de geleerden het erover eens dat muziek toegestaan is, zolang het maar aan bepaalde richtlijnen voldoet:
1. De teksten moeten vrij zijn van obsceniteit, vulgariteit of enige inhoud die immoraliteit of geweld promoot.
2. De muziek mag niet leiden tot buitensporige toegeeflijkheid, afleiding van religieuze plichten of bedwelming (een toestand waarin iemands vermogen om gezonde oordelen te vellen wordt aangetast).
3. Muziek mag niet gespeeld worden op heilige plaatsen of tijdens religieuze rituelen.
Verschillende stromingen binnen de islam kunnen verschillende interpretaties en uitspraken hebben met betrekking tot muziek. Sommige conservatieve geleerden zijn van mening dat alle vormen van muziekinstrumenten verboden zijn, terwijl meer gematigde opvattingen instrumentale muziek zonder begeleidende zang toestaan.
Het is belangrijk op te merken dat culturele praktijken en regionale verschillen van invloed kunnen zijn op de manier waarop moslims muziek waarnemen en in hun leven opnemen. Sommige islamitische samenlevingen hebben rijke muzikale tradities waarin religieuze en culturele evenementen worden gevierd. Soefi-mystiek omvat bijvoorbeeld vaak muziek, zang en dans als vormen van spirituele expressie.
Uiteindelijk is het aan individuele moslims om te beslissen of zij muziek als toelaatbaar beschouwen, op basis van hun begrip van de islamitische leer en religieuze richtlijnen.