In een land van verwondering, waar zoete dromen ontstaan,
Onder de winterhemel ligt een geheim koninkrijk.
Sneeuwfee, Sneeuwfee, met ongekende krachten,
Gefluister van betovering, oude legendes.
Terwijl sneeuwvlokken zachtjes vallen, neemt ze haar vlucht,
Haar vleugels glinsterden helder in het bleke maanlicht.
Sneeuwfee, Sneeuwfee, leidend van bovenaf,
Hoop en magie brengen, met verhalen over liefde.
In haar zachte aanraking komen de bomen tot leven,
Met kristallen en ornamenten die glinsteren en bloeien.
Sneeuwfee, Sneeuwfee, die haar spreuk uitspreekt,
Het winterwonderland tot een hemels dell maken.
Ze danst met de wind, haar lach zo licht,
Sneeuwengelen creëren in de stilte van de nacht.
Sneeuwfee, Sneeuwfee, verspreidt haar genade,
Elke hoek aanrakend met haar warme omhelzing.
Dus laten we geloven in dit betoverende verhaal,
Van de magie van een Sneeuwfee, voorbij de sluier.
Sneeuwfee, Sneeuwfee, voor altijd zullen we zingen,
Van je winterse wonderen, de vreugde die ze brengen.