1. Luchtstroom :Bij het zingen stroomt de lucht door de stembanden, waardoor deze gaan trillen en geluid produceren. Bij het fluiten stroomt de lucht over de lippen, waardoor deze gaan trillen en geluid produceren.
2. Pitch :De toonhoogte van een gezongen noot wordt bepaald door de frequentie van de trillingen van de stembanden. De toonhoogte van een gefloten toon wordt bepaald door de frequentie van de trillingen van de lippen.
3. Volume :Het volume van een gezongen noot wordt bepaald door de hoeveelheid lucht die uit de longen wordt geblazen en de kracht waarmee de stembanden trillen. Het volume van een fluittoon wordt bepaald door de hoeveelheid lucht die uit de longen wordt geblazen en de kracht waarmee de lippen trillen.
4. Toon :De toon van een gezongen noot wordt bepaald door de vorm van het stemkanaal en de resonanties van de sinussen. De toon van een gefloten toon wordt bepaald door de vorm van de mond en de resonanties van de mondholte.
5. Articulatie :Bij het zingen kunnen de stembanden worden gebruikt om verschillende geluiden te produceren, zoals klinkers en medeklinkers. Bij het fluiten kunnen de lippen worden gebruikt om verschillende geluiden te produceren, zoals toonhoogtes en trillers.
Ondanks deze verschillen zijn zingen en fluiten beide methoden om geluid te produceren door lucht uit de longen te verdrijven en de stembanden of lippen te laten trillen.